Op weg naar Chrischurch

Groet vanuit NZ, waar we ons uitstekend vermaken.
Het weer is iets koeler, maar dat is juist aangenaam. Afgelopen dagen hebben we zeeleeuwen en robben gezien, gelegen op schitterende stranden, nu gaan we op zoek naar Pinquins.
Hier volgt het verslag:
Verslag 5
Dinsdag 26 februari dag 17 van Tuatapere naar Invercargill dagtraject 112 km
Vandaag is het half bewolkt. Een welkome afwisseling bij de erg warme dagen die we hebben gehad. Vandaag gaat de rit door over de Southern Scenic Route, we komen tot Invercargill. Dat is niet ver, maar dat komt omdat er zoveel is te zien aan de prachtige stranden in dit deel van NZ. We hebben bij Gemstone Beach mooie natuur stenen gevonden en bij Monkey Island is ook zo’n prachtige strand, met in zee een rots, dat zal wel de apenrots zijn. Er is een mooie camperplek, maar helaas, daar is het nog te vroeg voor. De mooiste plek is Cosy Nook. De eerste Europeanen vestigden zich hier, maar nu staan er maar een paar verlaten huisjes en een boot. En… geen enkele toerist. We rijden door een streek met veel schapen en koeien, landschappelijk doet het veel aan Schotland denken. Dan gaan we in Riverton nog internetten en rijden door naar Invercargill. Een plaats gebouwd naar Amerikaans model, grote brede straten, gemodelleerd in vierkanten. En heel veel auto’s. Een grote plaats met 50000 inwoners. We staan op een rustige camping, prima.

Woensdag 27 februari dag 18 van Invercargill naar Owaka dagtraject 235 km
Vandaag rijden we eerst naar de uiterste landtong, naar Bluff 30 km ten zuiden van Invercargill. Vanaf een uitzichtspunt heb je een prachtig uitzicht over de stad, de haven en de zee. Op Stirling Point staat een wegwijzer die wijst naar verschillende plaatsen in de wereld. In het uiterste noorden van NZ, 1401 km. noordelijker, staat ook zo’n wegwijzer, wie weet komen we daar ook nog wel.
We gaan op zoek naar zeeleeuwen en gelukkig is bij Waipapa Point een zeeleeuw. Hij ligt te luieren op het strand en af en toe staat hij op loopt een paar stappen en rolt weer over het strand waarbij hij met z’n poten zand op z’n lijf gooit, kennelijk heeft hij het ook warm. Toen doorgereden naar Owaka. Het is moeilijk om een goede overnachtingsplaats te vinden. Het camperboek van de NZ camperclub geeft plaatsen aan die er niet meer zijn, het lijkt wel op het Nederlandse NKCboek, daar ontbreekt ook wel eens actuele informatie Het is wel lastig vooral als je wat aan de late kant bent. Maar uiteindelijk hebben we een plek gevonden in Owaka, het is ‘vergane glorie’, maar we zijn niet de enigen, er zijn ook backpackers, morgen gaan we toch weer verder.

Donderdag 28 februari dag 19 van Owaka naar Mosgiel bij Dunedin dagtraject 168 km
Het weer blijft schitterend. Vandaag het laatste traject van de Southern Scenic Route. Een prachtige route waar we erg van genieten. Vandaag eerst naar de Purakaunui falls. De meest gefotografeerde watervallen van NZ. Ze liggen in een ´oerbos´ met hoge bomen vaak begroeit met mossen en hoge varens. De waterval is niet zo uitbundig maar dat zal wel door de droogte komen. Dan verder naar Surat Bay, hier zijn zeeleeuwen te bewonderen , waarbij we nu wel heel dichtbij kunnen komen. We moeten een afstand van 10 meter houden, maar daar houdt Anton zich niet helemaal aan. Mooie foto´s en video gemaakt. En… een prachtige standwandeling. Dan door naar Dunedin, we rijden veel langs de oceaan met zonovergoten en verlaten stranden, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Nu staan we op een camperplek bij een paardenrenbaan in Mosgiel, samen met andere campers.