Hoge druk gebied NZ, het zuidelijkste deel bereikt

Hieronder volgt het vervolg van onze reis,we hebben schitterend weer.
We zijn nu in Riverton het zuidelijkste deel van NZ

Vrijdag 22 februari dag 13 van naar Whataroa dagtraject Haast 110 km
Vanochtend is er mist. Maar Paul zegt al dat de mist optrekt en het een mooie dag wordt. Na een fotosessie met Henrike en Paul en wat internetten vertrekken we uit Whataroa. We vervolgen highway 6 naar Haast. We kijken nog wat rond bij Franz Josef, nou dat is pas echt toeristisch, dat komt omdat van hieruit veel tochten worden gemaakt over de gletsjers. Daar zijn we gisteren al met de helicopter geweest. Dus wij trekken verder door het inmiddels weer zonnige land. Een land van meren, bergen en het laatste stuk van ons traject weer de zee. In Haast staan we op een camping, maar zonder bereik van telefoon. We zijn nu echt ver van de bewoonde wereld. Dat merk je ook aan de brandstof. Zo ongeveer op iedere 120 km één tankstation en dan is de prijs zo’n 20 % duurder dan in Nelson. Hetzelfde geldt voor de supermarkt, als die er is. Wie ons wel trouw begeleid is de sandfly, dat kleine vliegje houdt ook van zon en water en is alom tegenwoordig, knap lastig.
Zaterdag 23 februari dag 14 van Haast naar Aberttown dagtraject 256 km
Het wordt eentonig maar het is weer een zonnige dag. Vandaag rijden we via de Haastpas en langs Lake Wanaka en Lake Hawea naar Alberttown, dichtbij het plaatsje Wanaka. Het eerste deel nog veel bossen men zegt zelfs oerbossen. Bossen met grote varens maar ook palmachtige bomen en ook bomen waarop veel mos zit. Op verschillende plaatsen aan de Highway kun je wandelen, waarbij we ook twee watervallen hebben bezocht. Zo rijden en recreëren we de hele dag. Nu staan we op een vrije camping bij Alberttown, aan een rivier.

Zondag 24 februari dag 15 van Alberttown naar Kingston dagtraject ongeveer 144 km.
‘Dank dat u uw vriendelijk aanschijn over ons doet lichten’ . Dat waren mijn vaders woorden aan het ontbijt in het zondagochtend gebed. Die dank was voor dat hele mooie weer van die dag. Daar dacht ik vanmorgen aan toen ik de gordijnen van de camper opende. Het vriendelijk aanschijn straalde over de camping en over de snel stromende rivier waarop de zon schitterde. Het hoge druk gebied in NZ houdt maar aan. Vanmiddag 30’C in de schaduw. En we rijden naar het zuiden dus daar moet het steeds koeler worden, maar dat is niet het geval alleen in de avond koelt het goed af, dus heel prettig voor het slapen.
Maar vandaag rijden we door. Eerst bezoeken we in Wanaka het Maze en Puzzle Centre. Al de gebouwen staan er scheef, zodat je een verwarrende ervaring hebt. Sta ik nou recht of dat gebouw. Dan rijden we verder over Hwy 89 naar Queenstown. Het plaatsje Cardrona is heel aardig met een historisch café en benzinepomp. Voor Queenstown klimt de weg eerst en maar daarna daalt deze nog sneller, moeilijk om te rijden, maar Anton doet dat uitstekend. Queenstown is een drukke, zeer toeristische stad gelegen aan een meer en omgeven door bergen. In de winter wordt er geskied. Wij doen er de boodschappen en rijden er snel weer weg. Vanaf Queenstown volgen we de Southern Scenic Route. Deze route staat duidelijk aangegeven en we hebben een goede informatiefolder. De weg voert langs het meer. Een prachtig gezicht, het diep blauwe meer met op de achtergrond de kale bergen. Aan het einde van het meer ligt het plaatsje Kingston. We gaan daar op een camping staan en we hebben nog voldoende tijd om rond te kijken en af te koelen en ’s avonds te BBQen.

Maandag 25 februari dag 16 van Kingston naar Tuatapere dagtraject ongeveer 150 km
Mooi weer. Vandaag rijden we naar Te Anau in het Fiordland en naar Manapouri, daar wandelen we langs het meer. Het is er heel rustig en de natuur is er majestueus. Hoge kale bergentoppen en een diep blauw meer met kleine strandjes die veelal bedekt zijn met hout van afgebroken takken. Daarna trekken we door een steeds vlakker land, waar veel schapen in de weiden staan naar Tuatapere. Een dorpje van niks, maar wel een leuke camperplek achter een country club. We staan er met 2 andere campers. Bij aankomst kwam men direct vragen waar we vandaan kwamen en waar we naar toe gingen. Verbazing dat we Nederlanders waren en ook nog lid van de NZcamperclub. Een goede plek voor de nacht.