Reisdoel Cyprus bereikt

Verslag 3
AANGEKOMEN OP CYPRUS!
Zaterdag 10 mei dag 10 van Kusadasi naar Ölüdeniz dagtraject 299 km
We worden wakker met regen en dat zal bijna de hele dag zo blijven. Na wat getwijfeld te hebben wat te doen, pakken we toch maar het oorspronkelijke plan op en rijden naar Ölüdeniz. Een mooi plaatsje in een baai met de naam Bleu Lagoon en dicht bij Fethiye. Jaren geleden zijn we er met tent en auto geweest en zo genoten van de zon en de zee. De baai is strak blauw en rondom bossen met natuurlijk een doorgang naar zee. Het ligt op de route dus een reden om er heen te gaan. Maar… we hebben nu geen goed weer. Als we op de camping komen is het droog. We gaan naar zee en gaan buurten bij de enige camper, natuurlijk Nederlanders. Een grote camper waarbij de vrouw rijdt omdat de man vanwege Parkinson niet meer kan rijden. Maar toch maken ze zulke reizen, ze zijn al vanaf eind maart op weg. Maar tegen een uur of zes gaat het toch regenen, en zo zitten we er , in alle rust want er is ook geen satelliet verbinding meer, dus met de TV is het afgelopen. Och er blijft genoeg over zoals lezen en het internet doet het hier ook en na dit alles kunnen we nog een spelletje doen. Afwachten wat de dag van morgen brengt, want ook in Turkije kan het goed regenen.
Zondag 11 mei dag 11 van Ölüdeniz naar 50 km voor Alanya dagtraject 293 km
De zon schijnt, daar worden we vrolijk van. De stoelen gaan naar buiten en dan lekker buiten ontbijten. We gaan per fiets het weggetje verkennen voorbij de camping, ook omdat we natuurlijk iets willen herkennen van de vorige keer. Dat valt tegen het meeste is veranderd, de resorts zijn luxer , maar de baai ligt er nog diep blauw bij. We praten nog even met onze Nederlandse buren en gaan dan door, naar Antalya, niet zo’n grote rit, totdat ik ontdekte dat de boot naar Cyprus niet vertrekt vanaf Antalya maar vanaf Alanya, zo’n 135km verderop. We rijden door maar tot 50 km voor Alyanya, hier is een aardige camping aan het strand, met als buur een héél groot hotel, wij hebben ons eigen strand en genieten van zon en zee en morgen gaan we weer verder.
Maandag 12 mei dag 12 van 50 km voor Alanya naar Tasacu dagtraject 285 km
We worden wakker en de zon schijnt, het wordt een mooie dag. Vandaag eens kijken of we naar Cyprus kunnen komen. Eerst naar de haven van Alanya, maar daar blijkt dat de ferry vanaf Alanya niet vaart, we moeten toch door naar Tasucu bij Silifke. We wisten dat we dat risico zouden lopen, omdat de informatie op internet onvoldoende is. Maar de tocht naar Tasucu is heel mooi, voornamelijk met het zicht op de zee, soms hoog door de bergen en dan weer langs zee. De tocht verloopt goed, weinig oponthoud en relaxed rijden. Rond 16 uur zijn we in Tasucu en rijden naar de haven. Daar worden we direct door verwezen naar een boekingskantoor en kopen kaarten voor de heen en terugreis naar Cyprus. De camper kunnen we laten staan en Anton gaat het stadje verkennen en ik blijf bij de camper en maak foto’s van het gebeuren in de kleine haven. Er liggen vissersbootjes en zeilschepen (driemasters) en de boten van Libanon en Cyprus meren er aan. In de avond gaan we in de haven eten, hier is het echt Turks, je kunt kiezen uit de koelvitrine je salade zelf samenstellen en binnen een kwartier is je eten op tafel, en wel voor een zacht prijsje. Ondertussen checkt Anton ook nog het internet en beantwoord mails. Na het eten lopen weer terug naar de ferryterminal en om 21.30 uur is het inschepen en om 24 uur vertrekken, we varen dan de hele nacht en komen om 8 uur in Cyprus aan. Ons is beloofd dat we in de camper kunnen slapen, ben benieuwd of dat gaat?
Dinsdag 13 mei dag 13 van Tasacu naar Girne, Cyprus dagtraject 30 km
Vannacht zijn we overgevaren naar Cyprus. Dat is een hele onderneming. Alleen al het inschepen samen met tientallen vrachtwagens een enkele auto en wij als enige camper. De boot ziet er niet zo solide uit. Uiteindelijk vertrekken we om 1 uur en om 8 uur zijn we in Cyprus. We hebben aan boord in de camper geslapen, met het harde geluid van 3 generatoren, ik heb mijn oordoppen maar in gedaan en zo hebben we toch nog een tukje gedaan. Toen alle grensformaliteiten in Cyprus dat is daar een hele klus via allerlei loketjes en er was één mevrouw die we op verschillende loketjes terug zagen, op het laatst verloor ik bijna mijn geduld, maar ik heb me nog ingehouden. De laatste mevrouw was aardig en vertelde ons in goed engels hoe we bij de tourist office kunnen komen. En dan links rijdend de stad Girne in. Eerst de informatie toen brood kopen en toen naar een camping die onvindbaar is. Tenslotte stoppen we bij een strandtent en vragen of we er voor de nacht mogen staan en stroom kunnen krijgen, dat is goed en nu gaan we afkicken van dit stressvolle gebeuren. Het belangrijkste is dat we Cyprus bereikt hebben, het is voor Anton 40 jaar geleden dat hij hier per motor kwam, en daar de oorlog uitbrak, nu ziet het eiland er vredig en welvarend uit . De Turken en Grieken leven gescheiden en behouden op die manier de vrede.
Momenteel zitten we voor onze camper naar zee te kijken. Een kyte surfer laat zijn kunsten zien, het weer is goed, maar er staat wel een frisse bries, dat maakt de temperatuur best aangenaam.
Hartelijke groet uit Noord Cyprus, Girne = Kyrenia
Anton en Janny.