Van de Middellandse Zee naar de Zwarte Zee

Verslag 4
Terug op het vaste land.
Van de Middellandse Zee naar de Zwarte Zee.
Maandag 19 mei dag 19 van Girne N. Cyprus naar Tasuco Turkije dagtraject 31 km
Alleen de camper bootreis niet meegerekend.
Vanochtend hebben we afscheid genomen van Cyprus. We zijn naar de haven gereden en zijn ingescheept, dat geeft weer veel gedoe, al die stempels en bij het ene loket 50 lires en bij het andere loket 24 lires, we weten niet waarvoor het allemaal is, maar je moet wel met die boot mee en als je niet betaald dan krijg je ook geen stempels. Op de boot zit ook een Duitse fietser, hij is naar Jordanië gefietst en is met een privé zeilboot van Larnaca naar Israel gevaren, zo zie je maar als je de regels kunt omzeilen dan kom je er wel. De Duitser gaat nu naar Georgië en Armenië, we kunnen hem volgen via zijn website. Ook hij heeft weer super moderne GPS apparatuur bij zich. Hij is 45 jaar en zegt dat hij gepensioneerd is bij de luchtmacht?!
Bij mijn elektronica hoort een Iphone daar probeer te What’s Appen, dat is al moeilijk genoeg. En natuurlijk veel tijd om te schrijven en de foto’s te ordenen. We kunnen in onze eigen camper blijven, dat is wel zo prettig als je zo’n 6 uur moet varen.
Momenteel hebben we 3 uur gevaren, en het schip deint een beetje heen en weer, van de Turkse vrachtwagenchauffeurs krijg ik een gekoeld blikje Cola, dat is aardig. Anton is op het dek , ik ga hem maar eens opzoeken.
Na de bootreis rijden weer douane controle met veel stempels en 20 turkse lires is het inmiddels donker en rijden we rechtstreeks naar camping Akcacil, hier zijn we 5 jaar geleden ook geweest, het is een goede camping.
Dinsdag 20 mei dag 20 verblijf in Tasucu bij Silifke
De zon schijnt weer, maar aan zee blijft het toch koeler, het is een aangename temperatuur. Vandaag gaan we de was doen, er is een wasmachine en waslijnen dus we kunnen onze gang gaan. Ook krijgt de camper een goede beurt. Dat allemaal met de zee op nog geen 5 meter afstand, dat maakt het verblijf hier aangenaam. In de middag gaan we zwemmen, als je er door bent is het water heerlijk, een prachtige camping. In de middag komt de NKC campinggroep weer die we ook in Kusadasi gezien hebben. Naast ons staan Zwitsers, man, vrouw , kind en hond, zij komen van Iran en zijn in Dagubayazit over de grens gegaan. Ze vinden Iran een mooi, veilig en gastvrij land. Maar ja voor de vrouw natuurlijk de hoofddoek, maar… Iran maakt me wel nieuwsgierig.
’s Avonds in het campingrestaurant gegeten, een relaxte dag.
Woensdag 21 mei dag 21 van Tasucu naar Ortahisar dagtraject 420 km
Na een warme nacht met muggen is het lekker te ontbijten met aan je voeten de Middellandse Zee.
Daarna vertrekken we, om een sprong te maken het binnenland in naar Cappadocië. Daar is Anton op zijn eerste reis met de motor ook geweest en dat is waar hij ook veel over vertelde. We zijn er dan al vaak geweest, en nu dus ook weer. Een wondermooi landschap. Met een rijke geschiedenis ook voor de christenen. Er leefden al snel christenen in dit gebied en vooral de monniken maakten in het tufsteen mooie kerken. Toen de christenen vervolgt werden hebben zij zich schuilgehouden in ondergrondse steden, deze waren al ontstaan in de voorchristelijke tijden. Die nu nog te bezichtigen zijn in Derinkuyu, evenals de kerkjes rondom Göreme. Dit heel in het kort over Cappadocië.
Vandaag rijden we er heen we gaan bij Silifke het binnenland in dwars door het Taurusgebergte. We volgen een rivier waar de weg soms hoog boven de rivier loopt en dan weer dichtbij. Dan komt het binnenland voor een groot deel vlak met en je hebt een wijds uitzicht over de velden, prachtige pastel kleuren zijn het. Het is een mooie vlot te berijden weg. Één ding is er jammer van de schaapskudden zijn verdwenen.
Nu staan we bij de Kaya camping in Göreme Yolu - Ortahisar al voor de derde keer, de kampbaas herkende Anton aan zijn baard.
Donderdag 22 mei dag 22 verblijf Ortahisar
Vannacht lekker koel, dan kan je goed slapen en vanmorgen is het weer aangenaam van temperatuur en droog. Er was regen voorspeld maar dat gaat niet door.
We gaan fietsen door dit wondermooie gebied. Cappadocië is een mix van natuur en cultuur. De inwoners van Cappadocië komen ook in het Pinksterverhaal voor. En nu nog kunnen we genieten van de vroeg christelijke kerken die hier in de bergen uitgehouwen zijn. Tegenwoordig is het gebied rond de best overgebleven kerken openlucht musea geworden één in Göreme en de andere in Zelve.
Bij de camping is een fietsroute te krijgen en die route volgen wij. De route gaat langs de bezienswaardigheden en in de route zitten colletjes bij van 5 tot 10%, het is soms een hele klim, maar we redden het met onze elektrische fietsen. Voldaan keren we terug naar de camping waar we nog kunnen genieten van het fantastische uitzicht op de Rozenvallei.
Vandaag is het verkiezingen voor de Europese Unie, wat je er van ook mag denken, het reizen is door de EU een stuk gemakkelijker geworden, heel wat minder grenzen en de Euro…..?!, hoewel sommige Nederlanders de Euro vervloeken, in Turkije zijn ze er dol op.
’s Avonds om 9 uur klinkt door het dal de oproep tot gebed van de Iman, het geluid van kerkklokken is er niet meer die zijn verdwenen.
Vrijdag 23 mei dag 23 van Ortahisar naar Bogazkale dagtraject 220 km
Vandaag een dag met regen en onweer, het is al dagen voorspeld, maar vandaag gaat het toch echt door, gelukkig klaart het aan het eind van de middag op en op de camping kunnen we weer buiten zitten.
Vanochtend om 6 uur hoorde ik een ongewoon geluid, ik naar buiten en in de vallei vlak voor onze staanplaats zweefden wel 80 luchtballonnen . Dat is zo’n beetje de nieuwste gril hier om toeristen te trekken, dagelijks kun je vroeg in de ochtend met een luchtballon door het gebied varen. Wij hebben het niet gedaan, maar ik heb wel mooie foto’s ervan gemaakt en toen weer het bed in voor een laatste tukje. We krijgen nieuwe buren en raken direct aan de praat, dit (ouder) echtpaar gaat per camper met nog een ander camperstel naar Georgië en Armenië. Ze genieten nu nog even van Cappadocië en gaan dan naar het zuiden, wat een onderneming, en we kunnen ze volgen want we krijgen hun reisverslag.
Dan trekken we verder dwars door het binnenland van Turkije naar Bogazkale. Het valt ons op dat Turkije zoveel aan het wegennet heeft gedaan, tot nu toe treffen we goede wegen. De bevolking is ook welvarender bij veel dorpen zijn nieuwe flats gebouwd, waarom zoveel flats, dat vragen wij ons af, waarschijnlijk kun je dan snel en goedkoop de bevolking aan een eigen woning helpen. Op onze tocht genieten we van het afwissellende landschap, dat vergoed het vele rijden.
Zaterdag 24 mei dag 24 van Ortahisar naar Safranbolu dagtraject 340 km
Vandaag weer een lange tocht. Dat doen we doordat er in dit gebied geen campings zijn.
Maar het wordt wel een mooie tocht. Ditmaal over kleinere wegen en dan zie toch wel meer van de Turkse dorpjes en de boeren bevolking. Ze zijn arm maar leven in een prachtige natuur, dit is echt genieten. Aan het eind van de dag gaat het regenen en zo komen we in Safranbolu aan.
Dit stadje staat op de Unesco Werelderfgoedlijst, de camperplaats staat aan de rand van het stadje en morgen gaan we het bezoeken. Nu zijn we gaan eten, een best goed Turks maal.
Er is internet en we zien dat Turkije getroffen is door een aardbeving maar dat is aan de Middellandse zee kant en wij zijn bijna aan de Zwarte zee.
Hartelijke groet uit Turkije,
Anton & Janny