Aangekomen in Turkije

ZOMER 2014 OP WEG NAAR CYPRUS
Reisverslag zomerreis van 1 mei 2014 tot en met
Donderdag 1 mei dag 1 van Utrecht naar Forchheim dagtraject 608 km
Vertrek uit Utrecht om 9.40 uur km.stand 63397
Ditmaal uitgezwaaid door Dieke beginnen we aan onze reis naar Turkijë en zo mogelijk Cyprus.
Het is mistig, maar bij Zeist komt de zon al door en gedurende de hele dag is het best mooi weer om te reizen. In Duitsland veel koolzaad velden, die gele kleur gecombineerd met het frisse groen maakt de natuur zo mooi. Omdat het 1 mei is (Nationale feestdag in Duitsland) is het heel rustig, geen vrachtverkeer dus dat schiet lekker op. De CP in Forchheim is heel druk, maar we hebben een plaatsje en kunnen ook nog buiten zitten. Een goede start van de reis.

Vrijdag 2 mei dag 2 van Forchheim naar. Unterschwarza Murfeld, Oostenrijk voor de grens met Slovenië, dagtraject 568 km
Vandaag zwaar bewolkt en af en toe regen, dat zal tot in de middag zo blijven, dan knapt het op en op de CP aangekomen kunnen we buiten zitten.
Het is een mooie CP en er is een restaurant bij, daar zijn we dan ook ’s avonds gaan eten. De voorzieningen zijn prima en het is er heerlijk rustig.
Verder is het een echte rijdag. Gelukkig niet zoveel verkeer, dus we kunnen goed opschieten. Ook Oostenrijk is gedrapeerd met de gele koolzaadvelden, en hoog in de bergen nog wat sneeuw, nog even en het is echt zomer.

Zaterdag 3 mei dag 3 van Unterschwarza Murfeld naar Beograd-Zemun, Servie dagtraject 567 km
Prima geslapen. Het weer is niet zo goed, dus niet fietsen, maar verder trekken. Het eerste deel door Slovenië rijden we op B-wegen, zodat we even van de snelweg af zijn en wat van het land van Slovenië kunnen zien. Als we bijna in Zagreb zijn pakken we weer de snelweg door Kroatië en Servië naar Beograd. Ik vind het de saaiste snelweg van Europa, als je snel naar Turkije wilt moet je er gebruik van maken, maar er is niets aan. De omgeving is vlak en groen en er is verder nauwelijks iets te zien. In Beograd rijden we naar de enige camping in de omgeving, camp Dunav, het is dat we via onze navigatie het konden vinden, anders is het niet te doen. Een heel eenvoudige camping met verouderd maar schoon sanitair en muggen (in deze tijd nog niet veel, maar juni schijnt erg te zijn) De oogst van één nacht was 4 muggen.
Zondag 4 mei dag 4 van Beograd-Zemun, Servie naar Pirot, Servie dagtraject 316 km
Hele dag regen. We rijden naar Pirot daar arriveren we om 15 uur, dus niet zo’n lange tocht, dat komt omdat dit de laatste CP is voor de Bulgaarse grens. De regen nodigt natuurlijk ook uit om snel door te rijden. In Pirot hebben we goed internet, dat is lekker, want hier kunnen we met dit slechte weer onze internet contacten bijhouden. Naast de CP is een trucker restaurant, daar gaan we naar toe en drinken thee (cay) met turkse truckers, ze komen uit Rotterdam en gaan naar Turkije, een leuke ontmoeting. Op het terrein lopen veel pauwen, dat is toch heel landelijk. Aan de andere kant is een winkeltje, voor het brood dat we daar morgenochtend kunnen halen. In de avond kijken we naar de dodenherdenking, al ben je ver weg, Nederland lijkt toch dichtbij. En…. in de camper staat de elektrische kachel aan.
Maandag 5 mei dag 5 van Pirot, Servie naar Edirne, Turkije dagtraject 427 km
De hele nacht heeft het geregend en ook een groot deel van de dag regent het. Jammer maar het is toch weer een rijdag, als we dan in Turkije komen, hopen we op de zon.
De CP is lekker rustig en Anton gaat bij de buurtwinkel brood halen. Dan gaan we verder, het passerenn van grenzen ( dat zijn wij bewoners van de EU, niet meer gewend) duurt lang en is met allemaal regels een tolvignet voor Bulgarije en een visum voor Turkije (visum kost € 25 pp) kost tijd en geld. De navigator stuurt ons dwars door Sophia, met allerlei verkeer tot aan paard en wagens toe. Maar tegen 4 uur in de middag passeren we dan toch de turkse grens. In de eerste kilometers zien we al 3 schaapskuddes en de bevolking ziet er ook kleurig uit, het wordt vast weer mooi in dit land. Bij de Omur camping in Edirne komen we al voor de vierde keer, dat is gewoon thuiskomen, hartelijk begroet door de eigenaresse, ik noem haar altijd mijn vriendin, het is een heerlijke plek.
Tot zover het eerste verslag, nu de zon er nog bij in dit mooie Turkse land en het komt helemaal goed!
Groet Anton en Janny.